Mpapadakis | Άρθρα

Συζήτηση τον Κανονισμό Προμηθειών του ΕΜΣΤ (7/12/2008)

Μιχάλης Παπαδάκης, γλύπτης Εκπρόσωπος του ΕΕΤΕ στο Δ.Σ. του ΕΜΣΤ	Αθήνα, 7/12/2008
	Προς: τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ, τον κ. Κ. Γριβέα, τα μέλη του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ, και τη Διευθύντρια του ΕΜΣΤ, την κα. Α. Καφέτση

ΘΕΜΑ: Συζήτηση τον Κανονισμό Προμηθειών του ΕΜΣΤ

Κυρίες και κύριοι,

Κατά την άποψή μου δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος που καθιστά αναγκαίο να καταγραφούν στον ΚΠ τα όποια ποσά, που να διαχειρίζονται ο Πρόεδρος και ο Διευθυντής χωρίς απόφαση του εκάστοτε Δ.Σ.

Το εκάστοτε Δ.Σ. δικαιούται να παίρνει τέτοιες αποφάσεις με τη δική του ευθύνη.

Αντίθετα, έχω την άποψη ότι μια τέτοια καταγραφή στον ΚΠ εγείρει ηθικό ζήτημα εξυπηρέτησης πολιτικών σκοπιμοτήτων για το παρόν Δ.Σ. Η καταγραφή στον ΚΠ περιορίζει δικαιώματα άσκησης διοικητικών καθηκόντων και ελέγχου από τα μελλοντικά Δ.Σ.

Εάν η πλειοψηφία του παρόντος Δ.Σ. επιθυμεί μια τέτοια διευθέτηση, που θα “νομιμοποιούσε” τη μη άσκηση των δικών της διοικητικών καθηκόντων, μπορεί να το κάνει και για το υπόλοιπο της θητείας της απλά με μια απόφαση.

Το επιχείρημα της “ευελιξίας”, το γνωρίζετε πολύ καλά, είναι άσχετο. “Ευσταθεί” μόνο, εάν θέλετε την άσκηση πρακτικών από τον Πρόεδρο και τον Διευθυντή έξω από τον έλεγχο του Δ.Σ. Κάτι τέτοιο, όμως, θα καθιστά το Δ.Σ. προσχηματικό, δηλαδή με μόνο ρόλο να αναλαμβάνει την ευθύνη αυτών των πρακτικών, «εγκρίνοντάς» τες.

Το περισσότερο που μπορώ να δεχτώ, εφόσον επιμένετε να γραφεί κάτι στον ΚΠ, είναι:

«-το Δ.Σ. δύναται, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, με απόφασή του να ορίσει μέσα στο πλαίσιο του νόμου το ύψος του ποσού συμβάσεων που ανατίθενται με απόφαση του Προέδρου του Διοικητικού του Συμβουλίου του ΕΜΣΤ στον οικονομικό φορέα της επιλογής του χωρίς την υποχρέωση σύναψης σχετικής έγγραφης σύμβασης (αγορά με τιμολόγια),ανατίθενται με απόφαση του Προέδρου του Διοικητικού του Συμβουλίου του ΕΜΣΤ στον οικονομικό φορέα της επιλογής του χωρίς την υποχρέωση σύναψης σχετικής έγγραφης σύμβασης (αγορά με τιμολόγια),

- το Δ.Σ. δύναται, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, με απόφασή του να ορίσει μέσα στο πλαίσιο του νόμου το ύψος του ποσού συμβάσεων προμηθειών που συνάπτονται, εγγράφως ή μέσω αγοράς με τιμολόγια, με απόφαση του εκάστοτε Διευθυντή του Μουσείου, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του όπως αυτές καθορίζονται από το ν. 3658/2008.»συνάπτονται, εγγράφως ή μέσω αγοράς με τιμολόγια, με απόφαση του εκάστοτε Διευθυντή του Μουσείου, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του όπως αυτές καθορίζονται από το ν. 3658/2008.»

Η απόφαση αυτή μπορεί να λαμβάνεται με τρεις τρόπους:

1) Κάθε φορά που τίθεται ζήτημα αγορών αναλόγου ύψους.

2) Κάθε χρόνο με την ψήφιση του προϋπολογισμού, και να ισχύει για όλο το οικονομικό έτος μέχρι την ψήφιση του απολογισμού.

3) Στην αρχή της τριετούς θητείας του εκάστοτε Δ.Σ., και να ισχύει έως τη λήξη της.

Υστερόγραφο:

Κατά την άποψή μου, η τελευταία τροποποίηση που προτείνει ο κ. Σακελλαριάδης, επί της πολιτικής της ουσίας, είναι προς το χειρότερο.

1) Δίνει το δικαίωμα άσκησης πρακτικών έξω από τον έλεγχο του Δ.Σ. μόνο στον Διευθυντή, ενισχύοντάς τες οικονομικά σε σύγκριση με την πρώτη πρόταση. “Νομιμοποιεί” δηλαδή αυτό που γίνεται μέχρι σήμερα και υπονομεύει τη διευκρινιστική τροποποίηση, που έγινε στο νόμο του Μουσείου πρόσφατα, εξαιτίας ακριβώς αυτών των πρακτικών, με τις οποίες ο Διευθυντής αντιποιείται πλήρως, όλα αυτά τα χρόνια, τα διοικητικά καθήκοντα του Δ.Σ., «αλλά με την έγκριση του Δ.Σ.» στον απολογισμό της χρονιάς.

2) «αλλά με την έγκριση του Δ.Σ.» (εκ των υστέρων, βέβαια, αλλιώς θα έγραφε “απόφαση”) αυτές οι πρακτικές ενισχύονται οικονομικά, σε σύγκριση με την πρώτη πρόταση, περιλαμβάνοντας και τον Πρόεδρο.

Κυρίες και κύριοι,

ελπίζω να κατανοείτε ότι με τέτοιες προτάσεις για τον ΚΠ

α) καθιστάτε εκτεθειμένους τον Πρόεδρο και τον Διευθυντή σε υποψίες για συγκροτήσεις ομάδων οικονομικών συμφερόντων και διαχειριστικών καταχρήσεων,

β) τοποθετείτε το όποιο μέλος του Δ.Σ. θέλει να ασκεί απλά τα καθήκοντά του στην πολύ δύσκολη θέση να πρέπει να αποδεικνύει διαρκώς ότι δεν θέτει ζήτημα ηθικής εμπιστοσύνης στον εκάστοτε Πρόεδρο ή Διευθυντή.

Ο όποιος Εσωτερικός Κανονισμός (συμπεριλαμβανομένου και του ΚΠ) οφείλει αυστηρά να εξειδικεύει ερμηνευτικά το νόμο, και όχι να τον υπονομεύει. Αλλιώς, θα καλλιεργείται στο εκάστοτε Δ.Σ. το κακό κλίμα σύγχυσης και καχυποψίας, από το οποίο δυστυχώς δεν έχουμε ξεφύγει ακόμα.

Με τιμή

Μιχάλης Παπαδάκης