ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Βαλτετσίου 42, Τ.Κ.: 106 81 Αθήνα FAX : 210 / 33.01.408 e-mail:[email protected]

ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Η ανακοίνωση του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ (15/10/2014) έρχεται να δώσει νόημα στα δημοσιεύματα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν τη διαβεβαίωση της κας Γκερέκου στον Τύπο ότι η θέση της Διευθύντριας κας Καφέτση δεν κινδυνεύει.

Οι θέσεις του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ στην ανακοίνωση θέτουν το ζήτημα της δυσλειτουργίας του Μουσείου εξαιτίας της πρακτικής της Διευθύντριας να μην εφαρμόζει τις αποφάσεις του Δ.Σ. ή να τις αλλοιώνει, ακόμα και να αποκρύπτει έγγραφα από αυτό. Με αυτό τον τρόπο, η Διευθύντρια υποβιβάζει τη λειτουργία του ΕΜΣΤ σε προσωπική της υπόθεση.

Η ανακοίνωση του Δ.Σ. του ΕΜΣΤ ιδιαίτερα θέτει ζητήματα για πρακτικές που ακολουθεί η Διευθύντρια, που πρέπει να ερευνηθούν αμέσως από το ΥΠΠΟΑ, διότι θέτουν ευθέως ζητήματα νομιμότητας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της περιουσίας του Μουσείου.

Τα πιο πάνω εξηγούν ως ένα σημείο την αρνητική σχέση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με τη σύγχρονη εικαστική δημιουργία.

Γνωρίζουμε δεκάδες καλλιτέχνες (οι περισσότεροι αποφεύγουν να το δηλώσουν) που έχουν προσφερθεί να δωρίσουν έργα τους στο Μουσείο, και έχουν αγνοηθεί.

Δεν είμαστε της άποψης της άκριτης αποδοχής.

Δεν είμαστε καν της άποψης να μετατραπεί το ΕΜΣΤ σε μία αενάως διογκούμενη αποθήκη έργων Τέχνης, τα περισσότερα εκ των οποίων, λόγω του μεγάλου αριθμού, σύντομα δεν θα είναι δυνατόν να εκτεθούν. Π.χ. από τα 1.014 έργα, που αριθμεί σήμερα η συλλογή του Μουσείου, στην έκθεση των εγκαινίων προβλέπεται να εκτεθούν τα 416.

Το ζήτημα της δωρεάς έργων Τέχνης αφορά περισσότερο τις ανά την επικράτεια δημόσιες και δημοτικές πινακοθήκες.

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, προκειμένου να διασφαλίζει τον εθνικό και διεθνή του χαρακτήρα και την εθνική και διεθνή δραστηριότητά του, οφείλει:

α) Να έχει γερό εφαλτήριο στην Τέχνη που παράγεται στην Ελλάδα σήμερα. Αυτά περί ποσοστών και ποσοστώσεων και αντιεπιστημονικά είναι, και δεν υπηρετούν τη σύγχρονη Τέχνη στο διεθνές επίπεδο.

β) Να είναι υποχρεωμένο να είναι ανοιχτό στην Τέχνη σε ενεστώτα χρόνο (όχι σαν επιλογή ενός ατόμου). Ως υποχρέωση ξεπερνάει και την πλέον άριστη ατομική επιλογή και γίνεται επιστημονική υπόθεση θεσμικού οργάνου, του οποίου τα μέλη προέρχονται από θεσμικούς φορείς.

Αντίθετα, η μέχρι τώρα πολιτιστική πολιτική, την οποία διακηρύσσει η Διευθύντρια εν όψει της λειτουργίας του Μουσείου, είναι ότι ήρθε η ώρα των χορηγών. Η “εισβολή” χορηγών, μετατρέπει το Εθνικό Ίδρυμα σε εκθετήριο επενδύσεων όπως π.χ. του κ. Δασκαλόπουλου, ο οποίος, με χορηγία 300.000 ευρώ το χρόνο, ενοικιάζει χώρο μαζί με επιμελητή για την προβολή των συλλογών του. Με αυτό τον τρόπο, το Εθνικό Ίδρυμα μετατρέπεται σε εκθετήριο επενδύσεων. Με άλλα λόγια, η πολιτεία πληρώνει εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευάζει εθνικό χώρο, μέσα από τον οποίο προβάλλονται ιδιωτικές συλλογές − πέρα από την έκθεση δανικών έργων από ιδιωτικές συλλογές. Έτσι, οι «ντόπιοι» καλλιτέχνες, παλαιότεροι κατά το πλείστον, ως εκπρόσωποι μίας δήθεν ιστορικότητας, και κάποιοι νεότεροι (μετά 1990), γίνονται “γαρνιτούρα” ώστε να προβάλλονται οι “διεθνείς πρωταγωνιστές-πρότυπα”.

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονη Τέχνης, ή θα είναι ένα επιστημονικό ίδρυμα ψηφιακής τεκμηρίωσης απόλυτα ανοιχτό στο σύνολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας στη χώρα μας, συμβάλλοντας έτσι στην αισθητική καλλιέργεια των πολιτών που το πληρώνουν, ή θα είναι ένα επαρχιώτικο franchise χρηματιστήριο που θα προβάλλει καλλιτεχνικά προϊόντα ως πρότυπα των χρηματιστηριακών κέντρων, προς τέρψη και όφελος μιας ελίτ που αρέσκεται να “παίζει”, να βγάζει χρήμα και από το χώρο της Τέχνης.

Δεν είναι τυχαίο που για την κοινωνική συνείδηση στη χώρα μας, όπως και των ξένων για μας, ο ελληνικός πολιτισμός ταυτίζεται με τα αρχαία.

Η πολιτεία οφείλει να πάρει ριζικά πλέον μέτρα, ώστε το ΕΜΣΤ να υπηρετεί την ανάγκη για σύγχρονο πολιτισμό των πολιτών που το πληρώνουν.

Tο ΔΣ του ΕΕΤΕ