Mpapadakis | Άρθρα

''Κύριε Υπουργέ, πρέπει να θέσετε σε ισχύει τη νομική και ηθική τάξη στο ΕΜΣΤ'' (Επιστολή προς τον Υπουργό Πολιτισμού Α. Σαμαρά, 20-1-2009)

Μιχάλης Παπαδάκης, γλύπτης Εκπρόσωπος του ΕΕΤΕ στο Δ.Σ. του ΕΜΣΤ	Αθήνα, 20/1/2009
Τηλ.: 6973025759 email: [email protected]	Προς: τον Υπουργό Πολιτισμού, κ. Αντώνιο Σαμαρά Κοινοποίηση: στο Δ.Σ. του ΕΕΕΤΕ στο Δ.Σ. του ΕΜΣΤ και τη Διευθύντρια

Κύριε Υπουργέ, πρέπει να θέσετε σε ισχύει τη νομική και ηθική τάξη στο ΕΜΣΤ

Κύριε Υπουργέ,

Στις 11/12/08, το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) ψήφισε κατά πλειοψηφία τον Εσωτερικό Κανονισμό Προμηθειών (ΕΚΠ) του Μουσείου, με τον οποίο γίνεται η πρώτη προσπάθεια να πάρει νομότυπη μορφή η μέχρι τώρα μη νόμιμη λειτουργία του Δ.Σ. σ’ ό,τι αφορά ιδιαίτερα την πολιτιστική πολιτική του Μουσείου. Η δεύτερη προετοιμάζεται με τον κύριο Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας του Μουσείου.

Στο τεχνικό κείμενο του ΕΚΠ, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. εισήγαγε δύο προσθήκες, οι οποίες έρχονται σε σύγκρουση με τα δεδομένα που θέτει ο νόμος 2557/1997 για τις αρμοδιότητες της διοίκησης του Μουσείου.

Η μία προσθήκη μεταφέρει στον Διευθυντή προσωπικά το μεγαλύτερο μέρος της αρμοδιότητας που έχει το Δ.Σ. για την επιλογή και αγορά έργων Τέχνης. Μ’ αυτή την προσθήκη ακυρώνεται η ευθύνη, που ρητά αναθέτει ο νόμος στο διοικητικό όργανο του Μουσείου: «ι. Η αγορά έργων Τέχνης γίνεται με απόφαση του Δ.Σ. μετά από εισήγηση του Διευθυντή.»

Η επιλογή και αγορά έργων Τέχνης είναι μέρος της χάραξης της πολιτιστικής πολιτικής, που ο νόμος αναθέτει αποκλειστικά στο Δ.Σ.: «ε. αα. … Στο Δ.Σ. ανήκει ιδίως η αρμοδιότητα για τη χάραξη της πολιτιστικής πολιτικής του Μουσείου.»

Η προσθήκη που ψηφίστηκε στον ΕΚΠ την 11/12/08 έχει ως εξής: «4. (γ) … Συμβάσεις προμηθειών έργων τέχνης μέχρι του ποσού των Ευρώ δέκα πέντε χιλιάδων (€ 15.000), συνάπτονται με απόφαση του Διευθυντή ακόμα και χωρίς έγγραφη σύμβαση (πώληση με τιμολόγια), στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του όπως αυτές καθορίζονται από το ν. 3658/2008.»

Σημειώστε ότι το σημείο αυτό του ν. 3658/2008 αφορά στην αρμοδιότητα του Διευθυντή να «εγκρίνει τις λειτουργικές δαπάνες στο πλαίσιο του εγκεκριμένου από το Δ.Σ. ετήσιου προϋπολογισμού», και όχι στο να ασκεί πολιτιστική πολιτική, όπως παραπλανητικάερμηνεύεται στον ΕΚΠ.

Η αγορά έργων Τέχνης είναι μέρος της πολιτιστικής πολιτικής του Μουσείου τόσο σοβαρό, ώστε ο ν. 2557/1997 ρητά αναφέρει: «γ. XIV. Με απόφαση του υπουργού πολιτισμού, μετά από πρόταση του Δ.Σ. καθορίζεται η ιδιαίτερη κατεύθυνση των δύο Μουσείων σε σχέση με τις συλλογές τους και το πρόγραμμα απόκτησης νέων έργων», δίνοντας στο Δ.Σ. και την αποκλειστική αρμοδιότητα εφαρμογής αυτής της κατεύθυνσης.

Μ’ άλλα λόγια, πρόκειται περί ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ, προκειμένου να μεταφερθούν πολιτικές εξουσίες στον Διευθυντή, χωρίς ταυτόχρονα ο νόμος να τον καθιστά υπεύθυνο για τις πράξεις του. Η ευθύνη σύμφωνα με το νόμο, και ιδιαίτερα με την τροποποίηση 3658 αποδίδεται αποκλειστικά στο Δ.Σ.

Με την προσθήκη αυτή, ο Διευθυντής θα μπορεί να δαπανά το σύνολο του ετησίως προϋπολογιζόμενου ποσού για αγορά έργων Τέχνης χωρίς τη δυνατότητα ελέγχου από το Δ.Σ., τεμαχίζοντας το ποσό του προϋπολογισμού σε τιμολόγια μέχρι 15.000 € τη φορά. Μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να καθορίζει και «την ιδιαίτερη κατεύθυνση» των συλλογών του Μουσείου μόνος του. Θα μπορεί επίσης να χειρίζεται αυτό το προνόμιο, που παρανόμως του δίδεται, με τρόπο που να διαμορφώνει και περιβάλλοντα (ομάδες καλλιτεχνών, θεωρητικών, συλλεκτών κ.λπ.) για την προσωπική του υποστήριξη.

Η δεύτερη προσθήκη: «4. (β) … Περαιτέρω, συμβάσεις προμηθειών, έργων ή υπηρεσιών των οποίων ο ενδεικτικός προϋπολογισμός είναι ίσος ή κατώτερος των τριάντα πέντε χιλιάδων Ευρώ (35.000 €) μη συνυπολογιζόμενου του αναλογούντος Φ.Π.Α., ανατίθενται με απόφαση του Προέδρους του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ ή του Διευθυντή στον οικονομικό φορέα της επιλογής τους ακόμα και χωρίς έγγραφη σύμβαση (αγορά με τιμολόγια)».

Προσέξτε στην πιο πάνω προσθήκη το «με απόφαση του Προέδρους του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ ή του Διευθυντή». Και με αυτή την προσθήκη παρέχεται η δυνατότητα στον Πρόεδρο ή τον Διευθυντή να δαπανούν το σύνολο του ετησίως προϋπολογιζόμενου ποσού για τη λειτουργία του ΕΜΣΤ κ.λπ. ερήμην του Δ.Σ.

Κύριε Υπουργέ,

Πίσω από κάθε δαπάνη δεν βρίσκεται μόνο το ηθικό ζήτημα του τρόπου διαχείρισής της, αλλά, και κύρια, το ηθικό ζήτημα του σκοπού που υπηρετεί η εκάστοτε δαπάνη.

Οι δύο προσθήκες θέτουν σοβαρό ζήτημα α) παραβίασης του νόμου του Μουσείου, και β) ηθικής τάξης, τόσο στο επίπεδο της διαφάνειας στη διαχείριση, όσο και στο επίπεδο της διαφάνειας του σκοπού.

Θέτουν, δηλαδή, τη βάση, πάνω στην οποία, νόμιμα υποτίθεται, θα λειτουργεί η συναλλαγή. Συναλλαγή με συμφέροντα πολλών ειδών, καθιστώντας το Εθνικό Μουσείο χώρο εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων.

Μέχρι τώρα, η λειτουργία του Δ.Σ. του Μουσείου δεν είναι εύρυθμη, γιατί το Δ.Σ. δεν σέβεται και δεν τηρεί τα καθήκοντα, που του αναθέτει ο νόμος.

Σας επισυνάπτω τις επιστολές μου προς τον εκάστοτε Υπουργό Πολιτισμού και το Δ.Σ. που επισημαίνουν αυτά τα ζητήματα.

Τα τέσσερα και πλέον χρόνια, που εκπροσωπώ το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ) στο Δ.Σ. του ΕΜΣΤ, δεν έχει υπάρξει ουσιαστική παρέμβαση από την πολιτική ηγεσία προκειμένου να τεθεί σε ισχύει η τάξη, με αποτέλεσμα τις δύο μεγάλες κρίσεις (Ιούλιος 2005 και Δεκέμβριος 2007), που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Αυτή τη στιγμή καλείστε να συνυπογράψετε ένα “φύλλσο συκής” νομότυπης, υποτίθεται, κάλυψης της μη νομιμότητας.

Ζητώ την παρέμβασή σας προκειμένου να γίνουν τα απαραίτητα βήματα για να τεθεί σε ισχύ η νομική και ηθική τάξη.

Με τιμή

Μιχάλης Παπαδάκης